Kort maar krachtig!

Daar staat een plantje in de hei

Hij is heel gelukkig en heel erg blij

Hij wordt omringd door heel veel bloemen

Waardoor hij zich heel veilig voelt

En niemand deelt zijn gedachten

En iedereen zegt wat hij bedoelt

Geen plantje is dom en geen plantje is wijs

Was ik maar een plantje, voor mij is dit het paradijs

Het mooiste meisje van de wereld, geschreven in de zomervakantie van 2010, op een prachtige camping in frankrijk

Het mooiste meisje van de wereld
heb ik gisteravond ontmoet
en ondanks mijn gebrek aan sociale vaardigheden
ging het onvoorstelbaar goed

Het mooiste meisje van mijn leven
daar heb ik gister mee gedanst
ik heb mijn kaarten open op tafel gelegd
maar iemand anders kreeg de harten aas

Ondanks dat, heb ik de kans gekregen
om te kunnen genieten van haar lach
om te verzinken in haar ogen
nog zonder dat zij mij zag

Zij is voor mij een droom voor het leven
ook al ging het niet zoals verwacht
het duurde misschien maar heel even
maar tot nu toe heb ik aan niks anders meer gedacht

Ik heb uit deze situatie kunnen leren
hoe met deze dingen om te gaan
ik zal nooit opgeven en blijven proberen
maar voor nu ben ik tevreden met deze waan

Mijn allereerste gedicht, tenminste, ik zie dit gedicht als een mijlpaal waarna ik serieus verder ben gegaan met dichten.

Gevoelens dwalen door mijn hoofd,

Ze dwalen alle kanten op,

De meeste blijven in dit doolhof zitten,

En zetten mijn wereld op zijn kop.

Gevoelens die steeds weer terugkeren,

Na een ontzettend lange reis,

Waarbij ik heb kunnen rusten,

En ik krijg mijn gedachtes terug als prijs.

Prijs voor mijn inzinkingen,

Mijn onwetendheid van deze wereld,

Prijs voor de meeste gedachte’s in één hoofd,

De prijs voor iemand, die iets veel te snel geloofd.

Mijn gedachtes dwalen doelloos rondjes,

En iedere gedachte eindigt altijd, waar het begint,

Het zal waarschijnlijk nooit gebeuren,

Dat mijn hart van mijn hoofd vol gedachtes wint.

Een naamloos liefdesgedicht

Vergeef besef de woorden,

Uit iedere hoek, uit iedere stem,

Verval in de schaduw van de toekomst,

Na een tijdje went het wel.

Laat de tijd maar spreken,

De wind waaien, voel de koelte door je gladde haren.

De tijd is onvoorspelbaar en vol gevaren,

Maar ieder gevaar kent zijn zwakke punten.

De tijd kan verwaarlozen, pijn doen en bezeren,

Maar vergeet niet dat je door te vallen juist beter gaat leren,

De tijd en het lot zijn niet te overwinnen,

Maar opgeven blijkt na ervaring geen keuze meer te zijn.

Geen keuze meer te zijn en het zal geen keuze worden,

Keuzes vallen niet onder het lot,

Ze zullen jou je eigen wegen laten volgen,

Met of zonder mij, het is en blijft je eigen levensplot.

Maar gevangen of niet, hoe stevig het web ook mag zijn,

Praten of schelden, het maakt niets uit wat je wilt gaan doen.

Want altijd zal ik naast je staan, en je beschermen.

De pijn verzachten met een zachte betekenisvolle zoen.

Want de liefde is verwarrend, stressvol en raar,

Overdreven en boven de grens,

Maar ik heb de liefde door jou leren kennen,

En ieder hoekje met jou bestuderen, is mijn allergrootste wens.

De tijd

De kaarten zijn gelegd,

De woorden zijn gezegd,

De zinnen uitgesproken,

De meningen verdeeld,

De feiten goed bekeken,

De waarheid goed ontdoken.

De leugen bevat een gedeelte van de waarheid,

Zachtjes fluisterend, dominerend over tijd,

Komen mijn gedachten telkens donkere paden tegemoet,

De gebeurtenis benijd de tijd voor nu,

Maar verwarrende gedachtes vallen als regendruppels boven op mijn paraplu,

De onverwachte onvermijdelijke en onopvallende regendruppels zo nat en zoet.

De tijd benijd alles om ons heen,

Eenzaamheid vormt een schaduw op de plekken waar de zon ooit scheen,

Verleden tijd is toekomende gedachten,

Verleden tijd is toekomende zin,

Toekomend woord en toekomende momenten,

Maar de tijd zal ons vol symphatie opwachten.

Vele soorten vogels op een tak

Vele soorten vogels op een tak,
Allemaal een andere kleur haar
Vele vogels op een tak
Allemaal verschillend maar

Ze maken allemaal dezelfde beweging
Met hun snavel en hun vleugels
Ze vliegen allemaal op dezelfde manier
Over grote steden en uitgestrekte heuvels

Ze keken allemaal op dezelfde manier
Naar de omgeving en de lucht
Ze voelden allemaal hetzelfde
Plots klonk er een hard gezucht

‘Ik wil niet vliegen op deze manier’
Zei een vogel met weinig woorden
De andere vogels verklaarden hem voor gek
En stopten hem in een inrichting voor gestoorden

Een andere vogel volgde al snel
En zei dat hij anders wou gaan kijken
De vogels tolereerden dit niet
En verklaarden dat hij van hun groep afwijkte

Iedereen begon langzaam anders te denken
En ze vlogen allemaal naar een andere tak
Ze bouwden individuele nesten op
En voelden zich op hun gemak

De vogels kregen ruzie en ze lieten takken breken
Verstoorden elkaars nesten en kwamen nooit overeen
Hoeveel ze van binnen ook op elkaar leken
Iedereen voelde zich zo verdomd alleen

Mijn nest is jouw nest
Zei plots een sympathieke uil
Blijf mijn kijk op deze wereld wel respecteren
En leef verder in je eigen zuil

Zo kwamen vele soorten groepen samen
Wel 3 groepen bij hetzelfde nest
Toch waren er uitzonderingen
Vogels die het oneens bleven met de rest

Nesten kun je landen noemen
En de soorten vogels zijn de vele culturen
Die langzaam allemaal samenkomen
En ik denk dat het niet meer lang zal duren

Tot de papegaai doorheeft dat hij niet veel anders is
Maar toch zijn eigen leven leeft
En de mus die maar blijft protesteren
Eindelijk eens doorheeft

Dat de sympathieke uil die zijn nest deelde
Een voorbeeld was voor iedereen
En de verschillende culturen
Komen eindelijk overeen.

In Nederland mogen wij hier al van genieten
En is iedereen er aan gewend
Maar en zijn nog vele landen
Die je willen laten zien, hoe klein je in hun cultuur bent.

Wat er op de planning staat voor deze blog

Dit blog ga ik van nu af aan gebruiken als mogelijkheid om gedichten die ik speciaal voor het publiek schrijf te plaatsen. Zo kan ik eventueel commentaar en feedback ook goed bijhouden, en is er geen reden om weken niks meer aan het blog te doen, omdat ik om de zoveel dagen wel een gedicht schrijf.

Ik zal uiteraard niet ieder gedicht hier plaatsen die ik ooit geschreven heb, want ik wil toch nog een bepaalde copyright houden.

Ik plaats enkel gedichten die ik speciaal voor deze blog schrijf of gedichten die ik me kan veroorloven om publiekelijk te maken.

Een gedicht wat ik hierna zal plaatsen is mijn bekendste en misschien wel meest krachtige gedicht, over een vergelijking van vogels en nesten met mensen en culturen.